De Bermudadriehoek van Talent

Toen ik De Bermudadriehoek van Talent van Simon van Teutem las, herkende ik veel.

Hij beschrijft hoe slimme, jonge mensen na hun overstap naar consultancy, banking of corporate law vaak een leegte ervaren. Ze draaien mee in snelle omgevingen, met deadlines, prikkels, status en een (heel) goed inkomen — maar verliezen onderweg het gevoel dat ze echt iets bijdragen.

Simon’s conclusie is scherp: als je maatschappelijke impact wilt maken, moet je uit die wereld stappen.

Maar ik geloof dat dat te kort door de bocht is. Wat als juist die ‘Bermudadriehoek’ precies de plek is waar je wél impact kunt maken — van binnenuit?

Want kijk naar de maatschappelijke vraagstukken van dit moment:
– Een woningmarkt die muurvast zit
– Bouwprocessen die vastlopen in regelgeving en vertraging
– Een zorgsysteem dat onder druk kraakt

En wie zitten hier dagelijks bovenop? Juist: de (vastgoed)consultants, legal advisors, strategen.

Zij kennen het systeem van binnenuit. Ze hebben invloed, toegang, expertise — en precies daarom kunnen zij ook het verschil maken. Niet ondanks hun plek in het systeem, maar dankzij.

De grootste impact komt van professionals die bewust leiderschap nemen binnen bestaande structuren. Niet door het roer radicaal om te gooien, maar door andere keuzes te maken binnen hun rol. Door impact onderdeel te maken van de kern van het werk, en dus:
→ Naast dealvolume ook maatschappelijke waarde te meten
→ Omzet te rapporteren maar ook de gerealiseerde oplossingen
→ Niet alleen status na te jagen, maar ook betekenis te voelen

Daar ligt voor mij de sleutel: bedrijven worden pas écht toekomstbestendig als ze hun mensen de ruimte geven om te werken vanuit intrinsieke motivatie en maatschappelijke betrokkenheid. Als leiders het lef hebben om te vertragen, beter te luisteren, en de juiste vragen te stellen.

Dus, Simon van Teutem — misschien ligt hier de vervolgvraag voor een tweede boek: Hoe zorgen we ervoor dat deze bedrijven hun structuur, taal en cultuur zó inrichten dat de energie van zingeving niet weglekt, maar juist vrijkomt?

Ik zie het als mijn missie om dat leiderschap wakker te maken, te versterken en mee vorm te geven in organisaties die anders durven te kijken naar succes. Niet alleen groeien in volume, maar ook in waarde.

En laten we hiervoor een hardnekkige misvatting doorbreken: betekenisvol werken is geen synoniem voor vrijwilligerswerk. Het is bewust bijdragen vanuit je professionele rol. In het hart van de organisatie. In het systeem.

Impact maken en geld verdienen sluiten elkaar dus niet uit. Sterker nog — als winst volgt uit het oplossen van echte problemen, wordt het een duurzame motor voor positieve verandering. Dan versterken commercie en maatschappelijke waarde elkaar.

Herken je dit? Of werk je in een organisatie die hiermee aan de slag wil? Ik denk graag mee — als adviseur, (interim-)leider of sparringpartner.